Voer voor filosofen/beschouwenden of een reële optie?
Ik lees in Trouw van 22 februari het volgende (samengevat):
Infobesitas: nieuwe ziekte ten gevolge van informatieovervloed.
Klachten: vermoeidheid, slaaptekort, concentratieproblemen.
De mediaconsumptie krijgt net als bij gamen verslavende kenmerken. Het continu bereikbaar zijn en het continu alles willen volgen, in volledige pricacy, buiten het blikveld van docenten en ouders en toezicht van volwassenen, heeft een keerzijde.
Het kan doorslaan naar informatiestress.
Diagnose: angst om iets te missen wat zich afspeelt onder jouw vrienden en er niet bij te horen.
Er verschijnen onderzoeken die vaststellen dat iemand zijn adem inhoudt als hij zijn mail binnenhaalt. Het heeft dus invloed op je ademhaling, je geestelijk en lichamelijk welbevinden.
Ik val niet in de risicogroep, maar herken wel het volgende: Is het verveling waarom ik nieuwe dingen op Internet uitprobeer? Nee, ik heb genoeg te doen.
Is het oprechte interesse? Nee, ook (meestal) niet. Het is (soms) angst om dingen mis te lopen, om er niet bij te horen.
Herkenbaar of helemáál niet?